لاک ناخن نوعی مادهٔ شیمیایی است که برای زیبایی به ناخن‌های دست یا ناخن‌های پا زده می‌شود. البته گاهی اوقات از لاک برای محافظت از ناخن‌ها استفاده می‌شود. به دلیل ایجاد شائبهٔ نقص هنجارهای سنتی جنسیتی، استفاده از لاک ناخن برای مردان کمتر معمول است.^[۱] بیشترین موارد استفاده نیز شامل لاک‌های شفاف برای محافظت از ناخن‌ها در برابر شکستگی یا انتقال یک رنگ براق و آراسته از طریق انگشتان بوده‌است.^[۲] به ترکیبات لاک ناخن ماده غلظت‌دهنده مثل استیرال‌کونیوم هکتورایت اضافه می‌کنند تا با تکان دادن بطری لاک، از حالت سکون روان‌وردی به واسطه عدم حرکت، به گران‌روی مناسب برسد.^[۳]

انسان از سه هزار سال پیش از میلاد در جاهایی مانند مصر، و چین ناخن‌های خود را رنگ می‌کرد و برای این کار از مواد طبیعی مانند گیاه حنا، ترکیب صمغ عربی، سفیده تخم‌مرغ، ژلاتین و موم زنبورعسل استفاده می‌کرد.^[۴][۵]